Ο ακορντεονίστας στην Καισαριανή

Παίζουμε με τη Ραφαέλα, το “Καληνύφτα”, στην πλατεία της Καισαριανής, καθόμαστε στα σκαλιά του μνημείου. Μόλις τελειώνει το κομμάτι, ακούμε μια μουσική από τα δεξιά μας. Στο πεζοδρόμιο του Μπούσουλα, απέναντι από την πλατεία, στέκεται ένας πλανόδιος ακορντεονίστας (πιο πλανόδιος από εμάς, υποθέτω πηγαίνει “ταβερνότσαρκα”) μας κοιτάει και συνεχίζει το κομμάτι.
Ακίνητος, μόνο χέρια και ακορντεόν κουνιούνται. Σαν σε ταινία του Αγγελόπουλου.
Συνεχίσαμε κι εμείς, μαζί του, είπαμε άλλη μια στροφή, ενώ αυτός ερχόταν σιγά – σιγά προς το μέρος μας.
Παίξαμε μαζί τρία ακόμη τραγούδια, δεν ανταλλάξαμε κουβέντα, καληνυχτιστήκαμε με τα μάτια.

Δέκα τέτοιες στιγμές να ζήσω…