Pazaviminia (το τραγούδι)
Βασισμένο στο τραγούδι Позови меня тихо (Pazaviminia)
Στίχοι: Βασιλική Νίκα
Μουσική: Игорь Игоревич Матвиенко
Ένα υπέροχο ρωσικό τραγούδι, που όταν το άκουσα θέλησα να το τραγουδήσω στα ελληνικά.
“Πέταξα” τους στίχους στο Google Translator, αλλά η μετάφραση που μου έβγαλε δεν έβγαζε και πολύ νόημα
Προσπάθησα λοιπόν να “μαντέψω” τι λένε οι στίχοι. Τι να έκανε το συνθέτη και στιχουργό Ματβιγιένκο να γράψει ένα τόσο θλιμμένο τραγούδι;
Έναν έρωτα ίσως να έχασε,
κι από τότε ποτέ να μην ξέχασε
Για μια ιδέα μπορεί να αγωνίστηκε
ίσως το όνειρο να γκρεμίστηκε
την κιθάρα η ψυχή του λαχτάρησε
τούτο εδώ το τραγούδι μας χάρισε
Χωρίς να το συνειδητοποιήσω, παρά μόνο μόλις ολοκλήρωσα και την τελευταία στροφή, έγραψα τι θα μπορούσε να κάνει εμένα να γράψω ένα θλιμμένο τραγούδι.
…μα τη θλίψη δεν ξέρω αν μπόρεσα
μες στα τρία λεπτά αν τη χώρεσα
Και κάπως έτσι, με κάποια τραγούδια που ακολούθησαν αυτό, ξεκίνησε μια “περιπέτεια” αυτογνωσίας όπου η τυχαία επιλογή λέξεων που υπηρετεί μια συγκεκριμένη δομή, μοιάζει να μην είναι τελικά τόσο τυχαία.
Κάτι που, επίσης έκανα και σε άλλα τραγούδια μετά από αυτό, είναι η αναφορά στους στίχους του τραγουδιού στο ίδιο το τραγούδι. Έτσι δημιουργείται μια χρονική ασυνέχεια. Μιλάω δηλαδή για το τραγούδι που ταυτόχρονα τραγουδάω
Το τραγούδι αυτό μόλις άκουσα… προσπαθώ να μαντέψω τους στίχους του.
Ποιο τραγούδι άκουσα;
Αυτό που τραγουδάω!
Φυσικά πολύ πριν από εμένα πολλοί στιχουργοί έκαναν κάτι ανάλογο. Για παράδειγμα ο Διονύσης Σαββόπουλος στο “Εκλογές μαντινάδα” με τους στίχους
Τον λόγο τους αντανακλά σαν κάτοπτρο το πλήθος
και όπως άλλαζα βρακί μου βγήκε αυτός ο στίχος
ο Λουκιανός Κηλαϊδόνης στο “Μικρό ήρωα”
Από τη μια οι Ιταλοί κι οι Γερμανοί
για να σε βρουν αναστατώνουν την Αθήνα
κι από την άλλη του πατέρα μου η φωνή:
Νομίζω πως τον κρύβει στην κουζίνα
Ενώ αναφέρεται στο περιοδικό, ο μικρός ήρωας αποκτά οντότητα και βρίσκεται ταυτόχρονα με το Λουκιανό που τον κυνηγούν οι γονείς του που διαβάζει το κόμιξ, ενώ ο μικρός του ήρωας κυνηγάει τους Γερμανούς.
Εσύ να παίζεις με το θάνατο κρυφτό
κι αυτοί να σκίζουνε τα τεύχη τα κρυμμένα
Μη σε τρομάζει το διπλό κυνηγητό,
εσύ τους Γερμανούς κι αυτοί εμένα
Στην πρώτη εκτέλεση του τραγουδιού, χρησιμοποιήθηκαν κομμάτια από δύο ηχογραφήσεις του.
Αυτής εδώ, από την οποία ακούγεται το ρεφραίν
Καθώς και η διασκευή για κιθάρα του Максим Чигинцев
Με τη βοήθεια του reaper έγινε το editing καθώς και το μοντάζ
Στον τελευταίο στίχο, γίνεται αναφορά στον κιθαρίστα
Στου Максим την κιθάρα βασίστηκα
και αυτά τα στιχάκια σκαρφίστηκα
Ακολουθούν οι στίχοι, ενώ όποι@ ενδιαφέρεται για οδηγό για κιθάρα, εδώ
Am…………………………Dm
Το τραγούδι αυτό μόλις άκουσα
……………E………………………..Am
στης καρδιάς μου τους χτύπους υπάκουσα
………….Am…………………….Dm
και στους όμορφους ρώσικους ήχους του,
………..E………………………..Am
προσπαθώ να μαντέψω τους στίχους του
………..A7………………..Dm
Όποιος το ‘γράψε είχε καημό,
……..G…………………….C…..E
Ματβιγιένκο τον λένε, θαρρώ
…….Am………………………Dm
Τόση θλίψη, αλήθεια, πως μπόρεσε
………..E……………………..Am
μες στις έξι χορδές του και χώρεσε
…………..F..G…………….C
Pazaviminia, Να ζακατε δνια
Dm………….Am
Pazaviminia γρουστ-πετσαλλ μο(α)ιγιά
E……….Am
Pazaviminia
Έναν έρωτα ίσως να έχασε
και για χρόνια πολλά να μην ξέχασε
Κι έτσι έρμος και μόνος σαν έμεινε
η κιθάρα μονάχα του απέμεινε
Για μια ιδέα μπορεί να αγωνίστηκε
(ίσως το όνειρο να γκρεμίστηκε)
Την κιθάρα η ψυχή του λαχτάρισε
τούτο εδώ το τραγούδι μας χάρισε
Στου Μαξίμ την κιθάρα βασίστηκα
και αυτά τα στιχάκια σκαρφίστηκα
Μα τη θλίψη δεν ξέρω αν μπόρεσα
Μες στα τρία λεπτά αν τη χώρεσα
Η βιντεοσκόπηση για της ανάγκες του τραγουδιού έγινε στο σπίτι της μητέρας μου, η οποία και συμμετέχει στο βίντεο